Kraj dvadesetog veka. Pada zid u Berlinu. Utisak je da civilzacija dostiže svoj vrhunac i da su duhovi ratnih dešavanja konačno ugašeni. Ipak, to se nije desilo i na brdovitom Balkanu, gde se u 21. vek ulazilo sa suzom u oku i nožem u rukama.
Lokalni narodi su još uvek zadojeni šovinizmom, pričama o nekim lažnim pobedama i mišljenjem da je uvek onaj drugi kriv. Međutim, retko se pominje seksualno nasilje kao jedan od čestih zločina tokom ovog rata. Savet bezebednosti Ujedinjenih nacija je 19. juna 2008. godine usvojio Rezoluciju 1820 koja se odnosi na zaustavljanje svih činova seksualnog nasilja protiv civilnih lica u konfliktnim zonama. Dakle, potvrđuje se da je ovaj akt čin ratnog zločina i da će izvršioci odgovarati pred Međunarodnim sudom pravde.
Pomenućemo svedočenja nekih od žrtava:
– Sabiha Turkanović, Prijedor. Žrtva seksualnog nasilja u logoru Omarska. Logor napravljan za pripadnike bošnjačkog i hrvatskog stanovništa, sa područja opštine Prijedor.
– Anđelka Bratić, Dub kod Hadžića. Čin seksualnog nasilja pričinjen u kući rodbine Anđelke Bratić, u Ferhatilijama. Nad Anđelkom su se pripadnici bošnjačkih snaga iživljavali u prisustvu njene maloletne dece, svekra, svekrve i maloletnog devera.
– Slobodanka Mladić, Hrasnica. Čin seksualnog nasilja izvršen u zatvoru u Hrasnici. Zatvor korišćen kao logor za srpsko stanovništvo iz pomenutog mesta.
– Ilijana Jurić, Jablanica.
– Milojka Antić, Ivan kod Konjica. Žrtva zlostavljanja u logoru Čelebići. Svedočila je pred Međunarodnim sudom u Hagu protiv Zejlina Delalića i Hazima Delića.
– Memnuna Jašarević, Višegrad. Zločin izvršen pred kućom Memnune Jašarević, nakon čega su joj pripadnici srpski snaga ubili šesnaestogodišnjeg sina.
– Marija Kovač, Sarajevo.
– Nusreta Mujkić, Brod. Žrtva zločina od strane hrvatskih snaga. Preživela Strolit i logor u Đakovu.
– Anđa Obradović, Zvornik. Žrtva zločina od strane muslimanskih snaga, u logorima Zvornik, Srebrenica, Vlasenica.
– Bakira Hasečić, Višegrad. Žrtva seksualnog zločina i osnivač Udruženja “Žena žrtva rata”
Smatra se da je tokom rata u Bosni i Hercegovini, više od 20000 žena bilo žrtva neke vrste nasilja. Njih razlikuje nacionalna ili verska pripadnost, godina starosti ili mesto rođenja. Ali ono što ih povezuje je večita bol i strah, kao odlika svega ružnog što se dogodilo na ovim prostorima pre više 20 godina. Ostaje kao opomena za buduće generacije, a sećanje i priča čuva zapovest da se nikada više takva tragedija ne dogodi.
